Pitsilkas
Αύγουστος 1922, ο Πιτσίλκας Νικόλαος περνά τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα - στο πλαίσιο της ανταλλαγής πληθυσμών, όπως αυτή προβλεπόταν από τη Συνθήκη του Νεϊγύ. Με την εγκατάσταση της οικογένειας λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Θεσσαλονίκη πηγαίνει κάλφας σε ξυλουργείο με σκοπό να εντρυφήσει στα μυστικά μιας απαιτητικής μα συνάμα υψηλού επιπέδου και αισθητικής τέχνης. Στα 1936 κι έχοντας προηγούμενα θητεύσει πλάι σε καλούς μαστόρους, αποφασίζει να κάνει το δικό του άλμα. Ξεχωρίζει για την ποιότητα της δουλειάς του και την αξιοπιστία του, “ο λόγος μου είναι συμβόλαιο” συνήθιζε να λέει με ιδιαίτερη αυστηρότητα. Ως φυσική εξέλιξη των πραγμάτων ο γιός του Γιάννης εμπλέκεται στην επιχείρηση και διακρίνεται για την εργατικότητα και την πολυμήχανη σκέψη του. Χρονιά ορόσημο θεωρείται το 1979, καθώς τότε ξεκινάει μια συνεργασία με μοναστήρια και εκκλησίες, η οποία διατηρείται μέχρι τις μέρες μας. Από το 1997 πλάι στο Γιάννη συναντάμε το μεγαλύτερο γιό του, Νίκο, που κατορθώνει να μεταγκαταστήσει την επιχείρηση από το κέντρο της πόλης σε ιδιόκτητη έκταση δίπλα στο Βιοτεχνικό Πάρκο της περιοχής (2006). Το 2012 μετά από παραμονή στο εξωτερικό για σπουδές και εργασία, επιστρέφει στην Ελλάδα ο μικρότερος γιός του Γιάννη, Χάρης. Συγκυριακά αρχίζει να εργάζεται στην επιχείρηση και ένα χρόνο μετά του γεννάται μια καινούρια ιδέα…
The chest
Το δεύτερο - κατά σειρά κατασκευής – κομμάτι της συλλογής είναι ένα ξύλινο μπαούλο για χάρη του οποίου ενώθηκα περίπου 600 πηχάκια teak (Burma) & wenge. Στο εσωτερικό του μπαούλου επαναλαμβάνεται το ίδιο pattern, απόδειξη του ότι χρησιμοποιούνται μασίφ ξύλα και όχι καπλαμάδες! Η ακρίβεια στο σχεδιασμό και η λεπτομέρεια στην εκτέλεση είναι εμφανείς από οποιαδήποτε γωνία του κομματιού. Το καπάκι του μπαούλου ανοιγοκλείνει με τέσσερις μεντεσέδες βαρέως τύπου – ειδική παραγγελία από Ισπανία – ενώ δύο δερμάτινοι ιμάντες (μήκος 55cm / πλάτος 3cm / πάχος 1,6mm) συγκρατούν το καπάκι όταν είναι ανοιχτό. Ο πάτος του μπαούλου φέρει χάλκινη ταυτότητα με την υπογραφή του δημιουργού.
The Lamp
The stool
Το πρώτο κομμάτι της συλλογής είναι ένα χειροποίητο ξύλινο σκαμπό, φτιαγμένο από teak (burma) & wenge. Όταν λέμε ξύλο εννοούμε ξύλο και όχι καπλαμάδες! Κάτι που άλλωστε είναι φανερό αμέσως μόλις το σκαμπό ανοίξει. 71 ξεχωριστά κομμάτια ενώθηκαν για να σχηματίσουν το pattern μιας «περιστρεφόμενης σκάλας» που οδηγεί αυστηρά και μόνο σε ανώτερα επίπεδα αισθητικής. Το μαξιλάρι του σκαμπό είναι ντυμένο με δέρμα που εισήχθη από την Ιταλία, ενώ στο κάτω μέρος του βρίσκουμε μια ξύλινη στεφάνη που βοηθά στο κλείσιμο. Ο ξύλινος πάτος του σκαμπό – που και σε αυτόν επαναλαμβάνεται το ίδιο pattern – φέρει χάλκινη ταυτότητα με την υπογραφή του δημιουργού. Κάθε κομμάτι της συλλογής έχει ένα μοναδικό κωδικό. Ο κωδικός αυτός, χαραγμένος σε ξύλινο - teak & wenge - βιβλιαράκι, δηλώνει τη σειρά και τη χρονιά παραγωγής.
Το πέμπτο κομμάτι της συλλογής με τα χειροποίητα έπιπλα είναι ένα φωτιστικό τραπεζιού που ακολουθεί πιστά τις κατευθυντήριες γραμμές όπως αυτές έχουν τεθεί από τα τέσσερα προηγούμενα κομμάτια. Αυτό σημαίνει πως πάλι teak & wenge ενώνονται. Όμως ο τρόπος της ένωσής τους αυτή τη φορά έχει διαφοροποιηθεί πλήρως σε σχέση με κάθε προηγούμενη. Ως αποτέλεσμα η τελική φόρμα που προκύπτει είναι κάθε φορά διαφορετική εξ’ ου και μοναδική, δεδομένου ότι ο κορμός του φωτιστικού επεξεργάζεται εξ’ ολοκλήρου στο χέρι. Οι λεπτομέρειες από γυαλιστερό, ανοξείδωτο ατσάλι έρχονται διακριτικά να κάνουν τη διαφορά στο κομμάτι. Στη βάση του φωτιστικού βρίσκεται χάλκινη ταυτότητα με την υπογραφή του δημιουργού. Το κομμάτι φέρει ένα μοναδικό κωδικό που σχετίζεται με τη σειρά και το έτος παραγωγής. Ο συγκεκριμένος κωδικός χαραγμένος σε (teak & wenge) ξύλινο βιβλιαράκι συνοδεύει το κομμάτι. Το συγκεκριμένο φωτιστικό επελέγη από το Interior Design Magazine της Νέας Υόρκης.
The umbrella stand
Το τρίτο κατά σειρά κατασκευής κομμάτι της συλλογής είναι μια χειροποίητη ξύλινη ομπρελοθήκη, φτιαγμένη με δύο από τα ακριβότερα ξύλα του πλανήτη. Το teak (Burma) & το wenge. Αυτή τη φορά 112 πηχάκια teak κι άλλα τόσα wenge κόπηκαν, στρογγυλεύτηκαν κι ενώθηκαν με ακρίβεια χιλιοστού για να σχηματίσουν μια ριγέ ομπρελοθήκη της οποίας ο βαθμός κατασκευαστικής δυσκολίας αυξάνει ιδιαίτερα όσο αυξάνει το ύψος της.Ο ξύλινος πάτος της ομπρελοθήκης – που και σε αυτόν επαναλαμβάνεται το ριγέ pattern – φέρει χάλκινη ταυτότητα με την υπογραφή του δημιουργού.